Patron

    Juliusz Słowacki urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu. Poeta i dramatopisarz. Na Uniwersytecie Wileńskim studiował prawo. W latach 1829 – 30 był aplikantem w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Po wybuchu powstania listopadowego pracował w biurze dyplomatycznym, w marcu 1831 roku wyjechał jako kurier dyplomatyczny Rządu Narodowego do Paryża i Londynu; po klęsce powstania pozostał na emigracji, głównie w Paryżu.
W latach 1833 – 36 przebywał w Genewie, 1837 – 38 we Florencji, 1836 – 37 odbył podróż po Włoszech, Grecji, Egipcie i krajach Bliskiego Wschodu; w 1842 roku był członkiem koła towiańczyków; w 1848 roku przebywał w Poznaniu (uczestnicząc w wydarzeniach powstania wielkopolskiego) i we Wrocławiu. Zmarł 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu. W czerwcu 1927 roku prochy Juliusza Słowackiego sprowadzono do Polski i złożono obok Adama Mickiewicza w podziemiach katedry na Wawelu.
Uznany został za drugiego wieszcza polskiego.

Napisał m.in. Kordiana, Balladynę, Lilię Wenedę, Beniowskiego, Króla Ducha, Sen srebrny Salomei, Samuela Zborówskiego, Godzinę myśli,
W Szwajcarii, Horsztyńskiego, Mazepę, Fantazego oraz liryki refleksyjne i filozoficzne. Polemizował z Zygmuntem Krasińskim w utworze „Odpowiedź na ‚Psalmy przyszłości’„, w których prymatowi arystokracji w rozwoju społecznym przeciwstawił rewolucyjną postawę ludu. 

Twórczość Słowackiego wywarła ogromny wpływ na rozwój literatury polskiej i jest do dziś żywym źródłem inspiracji ideowej i artystycznej.
Od 1927 r. patron naszego liceum.